Blogs

_______________________________________________________________

Corporate communicatie

Nu intensiveren

Het is voor veel bedrijven het afgelopen jaar een dilemma geweest: in hoeverre kunnen we in deze tijd van corona blijven investeren op corporate communicatie? Het belang van interne communicatie stond al buiten kijf, en dat is een mooie opsteker voor die discipline: meer dan ooit is er aandacht besteed aan communicatie met de medewerkers. Maar het investeren op de eigen reputatie en het stakeholders-veld: kun je dat doen als er sprake is van een ontwrichtende pandemie? Er zijn bedrijven die er in hun merkstrategie van hebben geprofiteerd, bewust of onbewust, en er zijn organisaties die even pas op de plaats maakten. Er is voor beide wat te zeggen, maar de vraag is vooral: hoe nu verder? 

Wanneer de wereld weer verder open gaat, er weer gehandeld en geconsumeerd wordt, is de zichtbaarheid en positieve associatie met de organisatie van het grootste belang. Mijn inschatting is dat corporate responsibility meer dan ooit op nummer 1 staat bij de keuze van de klant, toekomstig personeel of stakeholders van het bedrijf. En dat vergt een grote investering in de corporate communicatie. Alleen door te laten zien hoe je als organisatie in staat bent duurzaam, verantwoord en met oog voor de omgeving te opereren, bestendig je je reputatie in de pre-corona tijd. En dat dat in de komende jaren hoogst noodzakelijk is vanwege het economisch herstel, staat buiten kijf.

_______________________________________________________________

Overheidswoordvoerders

Het is tegenwoordig bon ton om overheidswoordvoerders te betichten van het opwerpen van drempels en creëren van mist rond bewindspersonen. Vanuit de mediahoek, waar we dit eerder hebben gehoord, maar zelfs van een oud directeur generaal die diverse ministeries van binnen heeft gezien. Er doen cijfers de rondte dat er 800 mensen bij de rijksoverheid bezig zijn met het bewaken van de reputatie van bewindspersonen, spinnen en verdraaien. Kwalijke uitspraken, vind ik. In de afgelopen jaren heb ik van dichtbij gezien hoe de communicatie binnen de ministeries is ingericht. Een bewindspersoon heeft 2, 3 of 4 woordvoerders en daar blijft het bij.

Verder zijn er de disciplines webcare, onderzoek, campagne, communicatie-advies, mediamonitoring, speechschrijven en externe optredens. Deze disciplines zorgen ervoor dat de buitenwereld naar binnen wordt gehaald, dat bewindspersonen ter plaatste kunnen zien wat er in de regio’s en sectoren gebeurt, dat de sentimenten binnen de samenleving naar binnen worden gehaald en geduid. Waarop weer betere beleidsvorming volgt.

Afgezien van het verkeerde frame dat op deze mensen wordt gedrukt, ben ik vooral teleurgesteld over hoe het vak van woordvoering op deze manier wordt aangevallen. Ik ken woordvoerders als professionals die voortdurend met ‘de kop in de wind’ staan: ze adviseren, begeleiden bewindslieden, bieden tegenspraak, halen de juiste informatie uit het departement op om journalisten te bedienen, zijn vaak de spil tussen allerlei disciplines en vaak ook nog tussen departementen. Het is een zwaar vak, het vergt veel, vaak meer dan 12 uur per dag en de weekenden zijn nooit zonder werk. Altijd in de weer om de juiste feiten en achtergronden goed en naar eer en geweten te verwoorden. En ja, er zijn –en in het verleden veel meer- voorbeelden van woordvoerders die het vooral zien om hun bewindspersoon te beschermen of ‘uit de wind te houden’. Maar het merendeel is bezig met integere informatievoorziening, en dat op een manier waarop iedereen het begrijpt. Het zou journalisten, ambtenaren én politici/bestuurders sieren om deze beeldvorming te corrigeren en te laten zien hoe het er werkelijk aan toe gaat in interactie met woordvoerders. Want ze hebben een vak waar menigeen zich niet aan durft te wagen. Wat mij betreft is meer respect op zijn plek.

Contact